Simon Sinek to autor wielu książek, mówca motywacyjny oraz wykładowca uniwersytecki. Bazując na swoich licznych doświadczeniach napisał „Grę bez końca”. Przyjrzyjmy się jego refleksjom.
Gra skończona vs nieskończona i Słuszna Sprawa
Wyróżniamy skończone oraz nieskończone gry biznesowe. Skończone gry kończą się wraz z upływem ich czasu, a uczestnicy mogą rozpocząć nową grę następnego dnia. Posiadają ustalone reguły, funkcjonuje tam coś takiego, jak zwycięstwo. Gry nieskończone rozgrywają się bez ścisłych zasad, nie ma tu zwycięstwa, a nieskończona gra żyje dalej, choć uczestnikom kończy się czas.
Który gra jest lepsza? Nieskończona. To działanie skupione na byciu coraz lepszym, na budowaniu wspaniałej organizacji oraz na postępowaniu zgodnie z ideą Słusznej Sprawy.
Dwa typy przywództwa
W grach ze skończonym nastawieniem obserwuje się narastający spadek zaufania, niechęć do współpracy i innowacji. Lider o skończonym nastawieniu dąży do uzyskania czegoś od pracowników oraz klientów tylko po to, by spełniać parametry, gloryfikuje krótkoterminowe zyski i wypacza struktury motywacyjne, bardziej ufając procesom niż człowiekowi.
Jaki jest zaś lider nieskończony? Zapewnia teamowi bezpieczeństwo, kształtuje Zaufane Zespoły i znajduje Godnych Rywali oraz operatora, który uzupełni jego braki. Zawsze stawia na odważne przywództwo, czyli jest gotowy do podjęcia ryzyka dla dobra nieznanej przyszłości. Nieskończonym liderem był Walt Disney oraz Steve Jobs, ponieważ obaj przejawiali egzystencjalną elastyczność – inicjowali zakłócenia modelu biznesowego dla efektywniejszego realizowania Słusznej Sprawy.
Zanik etyki i antidotum
Jeśli lider patrzy wyłącznie na korzyści finansowe, przyczynia się do zaniku etyki w firmie – ludzie zachowują się nieetycznie, kierowani fałszywym przekonaniem, że nie naruszyli zasad moralnych, samooszukują się. Zanik etyki Simon Sinek przyrównuje do infekcji – jedno i drugie rozwija się z czasem. Ostatecznie, wszyscy pracownicy obracający się w toksycznym środowisku naginają wartości, bo tak mogą otrzymać premię bądź awans. W samooszukiwaniu pomagają eufemizmy, zasłanianie się regulacjami prawnymi i zrzucanie winy za nadużycia na system. Antidotum na zanik etyki? Nieskończone nastawienie.
Pożyteczna biznesowa lektura
Książka „Gra bez końca” usiana jest antyprzykładami i przykładami obrazującymi podejście do biznesu. Dowiadujemy się, że firma Kodak upadła dlatego, że zmieniła nastawienie z nieskończonego na skończone, taksówkarze błądzą pozywając nowocześniejsze firmy z branży współużytkowania pojazdów, a Garmin, niegdysiejszy lider GPS stracił swą pozycję, ponieważ nie uruchomił mobilnej aplikacji nawigacyjnej. Kreatywną przeciwwagą jest natomiast Apple, od lat wierne Słusznej Sprawie, hotele Four Seasons, dbające o dobrostan pracowników lub postawa Jacka Cauleya, szefa policji w Castle Rock i jego Krąg Bezpieczeństwa. Uważny czytelnik wyniesie z „Gry bez końca” mnóstwo wskazówek dla dynamicznego i zrównoważonego rozwoju przedsiębiorstwa.
