Bycie szefem, menedżerem, kierownikiem, niezależnie jak nazwiemy tę funkcję, wiąże się z potrzebą posiadania pewnej wiedzy, kompetencji oraz wzorca zachowań, które przeprowadzą nas przez pułapki biznesu. Części umiejętności oraz właściwości charakteru możemy się „nauczyć”, zdobyć je na drodze samodoskonalenia, część z nich to cechy wrodzone, które pozwalają nam instynktownie działać w środowisku biznesowym. O prowadzeniu firmy narodziło się wiele mitów, które wpędzają osoby zarządzające w pułapki bez wyjścia. O wielu z nich przeczytamy w książce Alfabet mitów menedżerskich czyli o pułapkach bezrefleksyjnego działania.
Firmowe prezentacje
Książka Sławomira Jarmuża i Mirosława Tarasiewicza to zbiór poukładanych alfabetycznie zagadnień z zakresu zarządzania biznesem, a dokładniej – z tworzenia relacji w taki sposób, by był on dobry dla firmy, a także dla pracujących z nami i dla nas ludzi. Ponieważ spis jest alfabetyczny, to ciężko mówić o tym, które z opisywanych zagadnień są mniej lub bardziej ważne. Wydaje się, że każde z nich ma znaczący wpływ na prawidłowe, zdrowe działanie biznesu. Wszystko zaczyna się od „A jak atrakcyjna prezentacja”. Autorzy na podstawie przykładów analizują różne sytuacje, które często mają miejsce w firmach. Wspomniana prezentacja, czy też spotkania biznesowe, to rzecz, która dla wielu pracowników jest po prostu elementem zbędnym, jaki kojarzony jest ze stratą czasu.
Ile to razy zdarzyło nam się przesiedzieć pół dnia na bezcelowym „szkoleniu”, które nic nie wniosło do naszego działania, a my mieliśmy poczucie, że tych wspólnych godzin nikt tak naprawdę nie wykorzysta na kreatywne działanie? Dla wielu biznesmenów takie spotkania to niezbędne działanie do tworzenia firmy. Nic bardziej mylnego; gdy prezentacja jest za długa, zbyt skomplikowana lub zawiera znaczące ilości treści, to i tak nie zostanie ona zapamiętana przez odbiorców, a dokładniej – zostanie zapamiętanych tylko kilka slajdów. Twórcy podręcznika starają się obalić wszystkie mity, które narodziły się w głowach szefów i pseudoszefów, a także pokazują, że nie zawsze to, co powszechnie uznawane jest przez wszystkich, bywa dobrym rozwiązaniem dla biznesu.
Grupowa decyzja, grupowa odpowiedzialność?
Właśnie tak jest z decyzjami grupowymi. Ile razy okazało się, że dokonany wspólnie z pracownikami wybór okazał się strzałem w dychę, a następnie jeszcze ważniejsza decyzja biznesowa podjęta ze wspólnikami była wielką porażką? O co w tym chodzi? Co może być powodem tego stanu rzeczy? Autorzy pokazują, jak wygląda proces decyzyjny na wielu etapach i szczeblach w firmie, jaki powinien być zespół, który może podejmować decyzje grupowe i dlaczego nie zawsze wszystkie są trafne. Część tej wiedzy to dla wielu czytelników dość oczywiste informacje, ale podane na nowo. Na końcu każdego rozdziału mamy znajdziemy obszerną biografię, o której kilka słów można przeczytać w dalszej części tekstu.
Alfabet mitów menedżerskich czyli o pułapkach bezrefleksyjnego działania to także pozycja o przywództwie, o tym, że idzie ono w parze z motywacją, o której częściej zapominamy, niż pamiętamy. Wielokrotnie możemy spotkać się z opinią, że jeśli pracownicy się nie skarżą, to na pewno są zadowoleni, a coroczna podwyżka o 200 zł sprawia, że są jeszcze szczęśliwsi. Autorzy pokazują, jak definicja przywództwa zmieniała się przez lata, jak wyglądała, gdy pisał i mówił o niej Peter F. Drucker, jak rozumiano ją w latach dziewięćdziesiątych, gdy nastąpiła separacja roli przywódcy i roli menedżera, a jak prezentuje się teraz.
Od A do Z
Nie sposób opisać wszystkie przedstawione przez Sławomira Jarmuża i Mirosława Tarasiewicza tematy, bo jest ich naprawdę wiele, a część z nich opisana została bardzo obszernie. Każdemu poświęcono jednak odpowiednią ilość miejsca. Nie wydaje się, by w pozycji tej brakowało treści. Można na pewno zarzucić jej, że niektóre z „haseł” są zbyt ogólnie nakreślone i osoby z większą wiedzą i doświadczeniem już je na pewno znają, ale to zdarzyć się może w przypadku każdej książki. Druga mała uwaga to odnośniki i źródła. Część tekstów napisana jest na podstawie materiałów, które mają nawet po kilkanaście lat, w niektórych przypadkach to ogromna przepaść, a definicje w dobie Internetu uległy ewolucjom i zmianom. Przez to można mieć wrażenie, że czasami czytamy o czymś, co już odeszło do lamusa. Analizując jednak książkę jako całość, nie możemy mieć większych uwag, chociaż nie zaliczymy tego podręcznika do literatury z najwyższej półki, która łączy praktykę i teorię. Nadal jednak warto poświęcić tej pozycji trochę czasu.
Kategoria: Książki o zarządzaniu
