John C. Maxwell to autor bestsellerów, coach i mówca z zakresu przywództwa, który tematyce wspomnianego leadership poświęcił książkę „Przywództwo. Złote zasady. Czego nauczyło mnie życie lidera”. Przyjrzyjmy się jej wspólnie.
Ważne zasoby lidera, orły vs. kaczki
Dobrym przywódcą jest ktoś, kto pragnie zmienić świat oraz potrafi współpracować z innymi. Ze wspieraniem podwładnych musi jednak uważać, ponieważ bywa, że hamuje ono potencjał pracowników – wsparcie powinno być pożyczką, nie darowizną. Choć do niepodważalnych zasobów lidera należą talent, okazja, wiedza oraz wspaniały zespół, mogą nie wystarczyć, jeśli zabraknie mu pasji. Pasja pozwala bowiem utrzymać wiarę, osiągać cele i motywować innych. Dobry lider słucha, kontroluje rzeczywistość oraz szanuje swój team, informując każdego jego członka o roli w strukturze. Jest także autentycznie zainteresowany życiem podwładnych. Szef wzbudzający zaufanie nie boi się przyznawać do błędów i nie czyni na siłę orłów z kaczek – nie lokuje na ważnych stanowiskach osób, które się do tego nie nadają.
Współdziałanie, wspinaczka, podróż i rezygnacja
Porażkę świetny lider traktuje w kategorii szansy na progres i wyciąga z niej konstruktywne wnioski. Mnóstwo czasu poświęca on na naukę oraz na zbudowanie sprzyjającego środowiska dla zespołu. Docenia członków teamu, poszerzając ich poczucie bezpieczeństwa. Wzorcowy szef wie, że zarówno deficyt doświadczenia, jak i jego zdobywanie kosztuje, współdziała więc z ludźmi, a nie tylko się wspina, bacząc na konkurencję i zaspokajając żądzę władzy. Wrażliwość, spójność zachowań i wiara w siebie – zestaw cech, które stale mu towarzyszą. Człowiek sukcesu rozważnie korzysta z posiadanych wpływów, pomagając innym i rozsądnie przekazuje teamowi pewien zakres swojej potęgi. Myślący zwierzchnik wybiera się w podróż jedynie z ludźmi pełnymi zapału i z właściwymi kwalifikacjami oraz nie trzyma się kurczowo delikwentów zdecydowanych na wypisanie się z wyprawy. Efektywnemu szefowi zależy na tym, aby pozostawić po sobie coś wartościowego i, by prowadzić życie godne naśladowania – rezygnuje z uznania na rzecz dokonań, z bezpieczeństwa na rzecz istotnych działań, czy z zysku finansowego na rzecz przyszłego potencjału. Perfekcyjny zwierzchnik ustanawia samemu sobie wyższe standardy niż te, których oczekują od niego inni i doskonale rozumie, że pomoc oraz uszczęśliwianie zespołu to dwie różne rzeczy. Skupia się on przede wszystkim na teraźniejszości.
Twórcza instrukcja zwiększania potencjału
Do ciekawych dodatków, kreatywnie uzupełniających „Przywództwo. Złote zasady. Czego nauczyło mnie życie lidera”, zaliczają się liczne ćwiczenia wymagające od odbiorców głębokiej autorefleksji. Czytelnik może dzięki nim zastanowić się m.in., czy myśli w sposób elastyczny, czy słuchając słów krytyki zachowuje spokój albo czy w jego teamie znajdują się osoby nieadekwatnie obsadzone na swoich stanowiskach. Kolejnymi interesującymi bonusami są liczne anegdoty sprawiające, że przekaz publikacji zyskuje na wiarygodności. „Przywództwo. Złote zasady” Johna C. Maxwella to pozycja dedykowana osobom nastawionym na zwiększanie kompetencji w dziedzinie leadership.
