Czy cała nadzieja jest w miejskiej demokracji? Czy miasta potrafią sprawniej rozwiązać najpoważniejsze problemy XXI wieku? Odpowiedź na te pytania znajdziemy w najnowszej książce Benjamina Barbera Gdyby burmistrzowie rządzili światem. Dysfunkcyjne kraje, rozkwitające miasta.
Dzisiejsze narody wydają się być sparaliżowane wobec najniebezpieczniejszych wyzwań naszych czasów. Nie potrafią skutecznie walczyć ze zmianami klimatu, terroryzmem, ubóstwem czy handlem narkotykami, bronią i ludźmi. Problemy są zbyt poważne i za bardzo powiązane wzajemnie, by mogło się z nimi uporać państwo narodowe. Czy państwo, kiedyś największa nadzieja demokracji, okazuje się dzisiaj dysfunkcjonalne i przestarzałe? Według Benjamina Barbera odpowiedź niestety brzmi „tak”. Jak przekonuje nas autor w swojej książce, miasta i kierujący nimi burmistrzowie potrafią lepiej sobie poradzić z obecnymi problemami.
Autor powołuje się na wyjątkowe cechy wspólne dla miast na całym świecie, jak pragmatyzm, obywatelskie zaufanie, partycypacja, obojętność na granice i suwerenność, demokratyczne zamiłowanie do tworzenia sieci kontaktów, kreatywności, innowacji i współpracy. Pokazuje nam, jak burmistrzowie, każdy z osobna i wspólnym wysiłkiem, skuteczniej podchodzą do ponadnarodowych problemów niż państwa narodowe, pogrążone w walkach ideologicznych i rywalizacjach o suwerenność. Przedstawiając portrety kilkanaściorga odważnych burmistrzów innowatorów z różnych krajów świata, autor prezentuje frapującą nową wizję rządzenia w nadchodzącym stuleciu. Benjamin Barber przekonująco wykazuje, że miasto jest nadzieją demokracji w globalizującym się świecie, a wybitni burmistrzowie już dowodzą, że istotnie tak jest. Specjalnie do polskiego wydania autor przygotował opisy sylwetek Hanny Gronkiewicz-Waltz oraz Rafała Dutkiewicza.
Benjamin Barber, autor książki Gdyby burmistrzowie rządzili światem. Dysfunkcyjne kraje, rozkwitające miasta, to amerykański filozof polityczny i politolog. Jest propagatorem ponownego skupienia się na społecznościach obywatelskich i obywatelstwie zaangażowanym – jako na narzędziach budowania efektywnej demokracji, szczególnie w świecie po Zimnej wojnie. Znany dzięki wydanej w 1996 roku książce „Dżihad kontra McŚwiat”. W publikacji tej Barber przedstawia teorię, która opisuje walkę pomiędzy „McŚwiatem” (przez który rozumie globalizację i kontrolę procesów politycznych przez świat korporacji) i „Dżihad” (przez który rozumie tradycję i tradycyjne wartości często przybierające formę ekstremalnego nacjonalizmu lub religijnej ortodoksji i teokracji).
