Clotaire Rapaille jest francuskim konsultantem marketingowym i badaczem kultury. Na podstawie licznych doświadczeń napisał „Kod kulturowy. Jak zrozumieć preferencje współczesnego konsumenta, motywacje wyborców czy zachowania tłumu”, by wyjaśnić czytelnikom, czym jest tytułowy kod kulturowy i pokazać jego wpływ na nasze życie. Przyjrzyjmy się tym rozmyślaniom.
5 zasad kodów kulturowych
Od czego zacząć odkrywanie kodów kulturowych? Od zgłębienia pięciu zasad:
- Nie wierz w to, co mówią ludzie.
- Emocje są niezbędną energią do nauki.
- Przekazem jest struktura, nie forma.
- Każdy imprint wymaga okna czasowego, a znaczenie imprintu zależy od danej kultury.
- Aby uzyskać dostęp do znaczenia imprintu, trzeba poznać jego kod kulturowy.
Następnie, Rapaille rozszyfrowuje kody kulturowe charakterystyczne dla różnych kategorii życia: m.in. dla miłości, seksu, pracy, zarobkowania, czy poczucia luksusu.
Sesje odkrywkowe i kultura nastoletnia
Kody kulturowe udało się autorowi przeanalizować dzięki sesjom odkrywkowym. Kluczową spośród nich okazała się ta przeprowadzona z pracownikami Chryslera, który wypuścił na rynek motoryzacyjny model PT Cruiser. Okazało się, że Amerykanie posiadają silny imprint związany z samochodem, jest dla nich symbolem więzi rodzinnych i, że oryginalność PT Cruisera rekompensuje niedostatki technologiczne. Clotaire Rapaille doszedł również do wniosku, że kultura amerykańska ma mało imprintów i nosi znamiona nastoletniego okresu buntu – mieszkańcy USA skupiają się na chwili obecnej, cierpią na huśtawki nastrojów i kwestionują autorytety.
Międzynarodowe kody
W kolejnych rozdziałach spotykamy się ze studium narodowościowych kodów kulturowych. Dowiadujemy się, że amerykański kod uwodzenia to: MANIPULACJA, a uwodzenie w Stanach wywołuje dyskomfort, gdy kod seksu to: PRZEMOC, bowiem w popkulturze seks nieustannie splata się z przemocą. Tymczasem, Włosi traktują uwodzenie jako coś wyrafinowanego, zaś Japończycy nie mają pojęcia o randkowaniu – perspektywa miłości romantycznej wydaje się dla nich wręcz niebezpieczna. Amerykański kod piękna to: WYBAWIENIE MĘŻCZYZNY, w Norwegii piękno jest symbiozą z naturą, a w krajach arabskich uroda kobiety świadczy o statusie jej męża. Otyłość w USA równa się WYMELDOWANIU z aktywnego, produktywnego życia, kiedy wśród Eskimosów zwiększona masa ciała świadczy o ludzkiej zaradności i sile. Odbiorca w dalszej podróży otrzymuje amerykański obraz państwa stawiającego na pierwszym miejscu status społeczny, stabilizację finansową, młodość i obfitość oraz polityków i celebrytów ucieleśniających maksymę: „Przez trudy do gwiazd”. USA daje swoim mieszkańcom możliwość realizacji marzeń, więc MARZENIA to główny kod kulturowy Stanów Zjednoczonych.
Znajomość kodu gwarancją wolności
Końcowa refleksja Rapaille’a zawiera w sobie stwierdzenie, iż znajomość kodu kulturowego własnego narodu zapewni ludziom wolność wynikającą ze świadomości własnych czynów, dostrzeżenia celowości i sensu działań. Po lekturze książki „Kod kulturowy. Jak zrozumieć preferencje współczesnego konsumenta, motywacje wyborców czy zachowania tłumu” ciężko się z podobną tezą nie zgodzić – jest to lektura idealna dla wszystkich myślących obywateli.
