Mateusz Grzesiak jest wykładowcą, psychologiem, doktorem ekonomii oraz nauk społecznych. Na kanwie szerokiej gamy doświadczeń napisał książkę „Pewność siebie. Jak być asertywnym, pokonać lęk i sięgnąć po swoje”. Przeanalizujmy ją wspólnie.
Pewność siebie oraz rodzaje ja
Pewności siebie nie można osiągnąć, to raczej cel, do którego dążymy. Pewność siebie należy do świata wartości, a wartości realnie nie istnieją. W pewności siebie chodzi o samoświadomość. Postrzegamy ją w kategorii stanów emocjonalnych, definiowanych często negatywnie (np. nie czuję lęku, nie czuję wstydu), rozumiemy ją także przez pryzmat konkretnych ról (męża, ojca, pracownika). Zdarza się, że nosimy obraz siebie rozmijający się z rzeczywistością.
Występuje wiele rodzajów ja i każde musimy traktować inaczej. Do budowania relacji między naszymi japotrzebujemy ja nazwanego przez autora „zdrowym dorosłym”.
Inteligencja emocjonalna i oblicza pewności siebie
Zanik inteligencji emocjonalnej, na którą składają się: samoświadomość, samoregulacja, motywacja i empatia, jest problemem globalnym. Winę za to ponosi technologia oraz fakt, że w Europie i Ameryce panuje egocentryzm, gdy na Wschodzie, zwłaszcza w Chinach, nie funkcjonuje ja, ale zbiorowość, „płynięcie w ławicy”.
Ujęcie pewności siebie różni w zależności od branż. Przykładowo, sportowców cechuje ogromna ambicja – dominuje u nich ja powinnościowe i kiedy im się nie wiedzie, uaktywniają negatywny dialog wewnętrzny, więc w newralgicznych chwilach udają się do terapeutów. U biznesmenów pewność siebie służy do przetrwania kryzysów, wspiera w tworzeniu śmiałych wizji.
W szkole, dzięki pewności siebie wchodzimy w dobre interakcje, może się ona zamienić w klucz do kariery. W relacjach pewność siebie to również ważny dodatek – bez niej nie rozpoczniemy, nie rozwiniemy ani nie zakończymy związku. Pewność siebie w polskiej kulturze synchronizuje się z syndromem DDA – z przesadną samokrytyką, nieufnością i z wyrzutami sumienia. Ewoluuje z pokolenia na pokolenie.
Pewność siebie w Polsce, szkole i w rodzinie
Jak budować środowiskową pewność siebie? W szkole powinno się uczniów chwalić i motywować, w rodzinie zaspokajać u dziecka potrzebę bezpieczeństwa, autoekspresji, autonomii, kontaktu z innymi, budować jego wartość oraz respektować i stawiać granice. W Polsce pewność siebie pojmuje się behawioralnie, męsko, agresywnie, nie dostrzegamy kobiecej wersji pewności – wrażliwej, empatycznej, skorej do współpracy.
Inspirująca publikacja
Książka posiada część praktyczną. Diagnozujemy w niej naszych pięciu sabotażystów i pomocników, poznajemy sposoby na walkę ze strachami i z negatywnymi schematami szkolno-dziecięcymi, piszemy list do wroga, trenujemy odmawianie oraz planujemy najlepszy dzień i tydzień życia.
Książka „Pewność siebie. Jak być asertywnym, pokonać lęk i sięgnąć po swoje” to przydatna publikacja dla ludzi chcących ubarwić los. Liczne osobiste anegdoty Mateusza Grzesiaka sprawiają, że pozycja staje się jeszcze bardziej inspirująca. Można ją polecić każdemu.
